Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Στην πυρά με τις ξενέρωτες!


Αν με πιάσεις από την μύτη θα σκάσω! Είπαμε να το παίξω κουλ και άνετη αλλά εχει και η αντοχή μου τα όριά της! Τρίτο βράδυ στο ιταλικό νησί και έχει ο αμόρε μίο τα γενέθλια του! Βάζουμε που λες τα ωραία μας, αυτός τα πουκαμισάκια του (πιο ωραίος και από Ιταλό, ναι μην το γελάς καθόλου), εγω τα φορέματα μου (πιο ωραια και απο την Σοφία Λόρεν στα νιάτα της και ας ήταν το μαλλί αφάνα -μην ακούσω κακεντρεχή σχόλια) και ξεκινάμε για την πόλη! Τόσο χαρούμενη ήμουν που θα έβγαζα φτερά να πετάξω! Μην σώσω και χαρώ η γυναίκα, αμέσως θα συμβεί κάτι να μου το χαλάσει! Φτάνουμε που λες στο εστιατόριο, στην κορυφή του λόφου! Η θέα της πόλης πιάτο μπροστά μας! Ο αμόρε να με λούζει στα γλυκόλογα και να εξηρει την ομορφιά μου (στα λεγα εγω οτι ημουν καλυτερη από την Λόρεν, έσπευσες να κοροιδέψεις)! Δεν πρόλαβα να χαρώ τσουπ έρχεται ένα ζευγάρι. Ρώσοι ήταν; Πολωνοί ήταν; Θα σε γελάσω! Καμία σημασία δεν έχει εξάλλου! Και ξεκινά αυτος με την απαίσια γλώσσα να μιλάει και αυτή να τον χαϊδεύει στο μάγουλο! Σημασία δεν έδωσα ιδιαίτερη! Είχε εξάλλου και μένα ο αμόρε τα γενέθλια του! Ξαφνικά βλεπω αυτή να σηκώνεται, αυτόν να την παίρνει αγκαλία με δακρυσμένα μάτια, βλεπω το τριαντάφυλλο παρατημένο στο τραπέζι! Κατάλαβες αγαπημένε αναγνώστη τι έγινε; Έπεσε πρόταση γαμου! Όχι στο δικό μου τραπέζι! Στο διπλανό! Από εκεί και πέρα ότι και να ελεγε ο αμόρε (που πλέον δεν ηταν ο καλυτερος αμόρε, ο διπλανός αμόρε του εβαλε τα γυαλιά) ήταν άνευ σημασίας και ουσίας! Τι θεα της πόλης και ρομαντζάδες μου τσαμπουνάς οταν η άλλη δίπλα φορούσε μονόπετρο! Αυτός το επόμενο μισάωρο σκούπιζε τα δάκρυα απο συγκίνηση (και αυτή δεν έμοιαζε καν της Λόρεν, ναι για τόση αδικία μιλάμε!) και αυτή συνέχισε να τρώει σαν βόδι. Για να καταλάβεις, αυτή δεν πήρε καν ένα τηλεφωνο καπου να το ανακοινώσει, δεν έστειλε καν ένα μήνυμα! Απλά συνέχισε να τρώει (και πρώτο και δεύτερο και τρίτο και τέταρτο πιάτο) και που και που έριχνε και μια ματια στο μονόπετρο που λαμπύριζε στο δάκτυλο της. Μα πες μου, δεν ειναι αυτό αδικία; Να έπαιρνα εγώ μονόπετρο, μόνο της βασίλισσας Ελίζαμπεθ δε θα έστελνα μήνυμα! Με τούτα και με τα άλλα, προσποιήθηκα πως ξεπέρασα την μούντζα που μου εδωσε η ζωή (για την ακρίβεια ο αμόρε της διπλανής) και απόλαυσα το φαγητό. Αν μη τι άλλο εμας μας έφεραν και μας κέρασαν τιραμισού! Και τι ειναι το μονόπετρο μπροστα στο τιραμισού; Τίποτα! Το δράμα μου βεβαίως δεν ολοκληρώθηκε τόσο εύκολα. Το ίδιο βράδυ και για όλα τα υπόλοιπα βράδια που ακολούθησαν μέχρι να τελειώσουν οι διακοπές είχαμε γάμους στην πισίνα του ξενοδοχείου η οποία βρισκόταν ακριβώς κάτω απο το δωμάτιο μας. Και έτσι είχα κάθε βράδυ τις νύφες να ανεμίζουν τα νυφικά τους ακριβώς κάτω απο την μύτη μου, να μου το παίζουν όμορφες (και όλοι ξερουμε πόσο άσχημες ειναι οι Ιταλίδες) και να χορεύουν μέχρι το ξημέρωμα! Και είχα και τον άλλο να σφυρίζει αδιάφορα! Έιπαμε να το παίξουμε άνετες αλλά μην μου τρίβεις τα μονόπετρα και τις νύφες στα μούτρα! Στην πυρά όλα τα μονόπετρα! Να καούν τα νυφικά!

2 σχόλια:

  1. Τούτο το μπλογκ είναι χρυσάφι, να το διαφημίσεις παραπάνω. Δεν είναι δυνατόν αυτό το κείμενο να μην έχει ούτε ένα σχόλιο κι εγώ τωρά να το επήρα χαπάρι! Χαχαχα, τουλάχιστον σε κέρασαν τυραμισού! :Ρ Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή