Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Θα γινω καλυτερη!


Ρίχνω απίστευτο βρισίδι στο δρομο. Γελω μονη μου με τις βρισιές που ρίχνω. Μετα νιωθω ασχημα. Γεροτσουρα, μουλε, στραομουτσουνε, ηλιθια, κατσέλα, γαρε ειναι μονο μερικα απο τα ευγενικά επίθετα που χρησιμοποιώ. Το παράδοξο ειναι, πως οτι μου κανουν στο δρομο, κανω τα ιδια, χειροτερα και πιθανον στο πολλαπλάσιο. Δεν ειμαι αυτο που λεμε ευγενική οδηγός. Δε θα σε αφησω να μου παρεις την σειρα, δε θα σε αφησω να στρίψεις, δε θα σταματησω για να σε διευκολύνω. Εκτος και αν βρω ενα γαρο μπροστα μου που δεν με άφησε να του παρω τη σειρα, δε με άφησε να στριψω και δεν σταμάτησε για να με διευκολύνει. Τοτε με πιάνουν οι καλοσύνες μου, στα πλαίσια του νιωθω άσχημα για το βρισίδι που του έριξα. Αντιλαμβάνομαι το προβλημα μου. Ειμαι η προσωποποίηση της νευρικής οδηγού, της σσιασσουρας, αυτής που παντα βιάζεται ακομη και οταν δεν βιάζεται. Μούντζες, βρισίδια και δέκατα ειναι μερος της καθημερινότητας μου στο δρομο. Πρεπει οπωσδήποτε να με διορθώσω. Σημερα έβγαλα δείκτη για να αλλαξω λωρίδα. Πισω μου, ενας με μπλε αυτοκινητο, πίστευα οτι μου ειχε αφησει χωρο. Και εκει που ξεκινησα την αλλαγη λωρίδας, ο ακατανόμαστος, κόλλησε την μουτσούνα του αυτοκινήτου του στο δεξί κωλομερι του αυτοκινήτου μου. "Αφήσμε γιε μου" φωναξα! Πολλα χωριάτικο, το ξερω. Γιε μου ημισς! Αλλη φορα θα λεω "αφησμε κύριος". Και τι μου απαντα ο χωρκατος. "Όι δε θα σε αφησω"! Όι η κεφαλή σου ανώι ηθελα να του φωνάξω! Ο χωρκατος. Μα νευρίασα πολλα. Και πληγώθηκα. Ξεκινησαν τα ματια μου να τρεχουν. Δεν ειμαι φυσιολογική το ξερω. Αποφασισα οτι θα αλλαξω την οδηγική μου συμπεριφορά σου δρομο. Θα σας αφηνω ολους να μπαίνετε μπροστα μου γιατι δε θελω να σας πληγώνω. Θα γινω η καλυτερη σωφεραντζα της υφηλίου. Αν καμια φορα ενα γκρι ford σε αφησει να μπεις μπροστα του, εγω θα ειμαι η οδηγός. Να με χαιρετισεις. Νιωθω καλη οταν αφησω τον αλλο να μπει μπροστα μου και μου δειξει την χεράκλα του. Θα μπορουσε να ειναι η μούντζα που ρίχνω εγω συνηθως, αλλα δεν ειναι. Ειναι ευχαριστήρια χαιρετουρα. Και με κανει να νιωθω πολυ καλη! Σχεδον νιωθω ευτυχισμενη! Ετσι τοσο απλα!

1 σχόλιο:

  1. Νευρική οδηγός είμαι κι εγώ, αλλά προσπαθώ όταν δεν βιάζομαι να αφήνω κόσμο να βγει από στριψίματα, να αλλάξει λωρίδα, να ξεπαρκάρει, κλπ. Και παρόλη τη νευρικότητα, προσπαθώ να είμαι ήρεμη όταν οι άλλοι κάνουν μαλακίτσες. (Καλά άμα είμαι στην αριστερή λωρίδα κι εσύ στη δεξιά κι αποφασίσεις να μου κόψεις το δρόμο για να μπεις αριστερα στα μακντόναλντς να πιάσεις ντράιβ θρου και θέσεις τη ζωή μου και το αμάξι μου σε κίνδυνο δεν είμαι τόσο ήρεμη.) Στις μικρές μαλακίες που ταιριάζει ένα "καλά παιδί μου, πόσα κιλά μαλάκας είσαι;", έμαθα να σκέφτομαι ότι "ντάξει ρε, μπορεί να τον έπιασε κόψιμο και βιάζεται και δεν σκέφτεται καθαρά". Έτσι, είμαι κι εγώ πιο ήρεμη και δεν βγαίνει η πίεσή μου στα ύψη με κάθε μαλακία που βλέπω! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή