Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016

Αχαριστία παντού!


Ειμαι με ενα αντρα που αν εξαιρέσουμε οτι ζει μακρυα μου αρα λογικά ειτε πρεπει να τρωω το κέρατο της ζωης μου ή να του λειπω φρικτά, κατα τα αλλα τα εχει ολα ή σχεδον όλα τελοσπαντων! Πλησιάζουν τα γενεθλιά του και δεν έχω ιδεα τι να πάρω! Παπούτσι αν πάρω δε θα εχει τοπο να το βαλει! Θα χρειαστει να πετάξει το ολοκαίνουργιο ζευγάρι Prada που αγόρασε πέρσι και δεν το εχει φορέσει ακομη γιατι εχει ακομη αφόρητα ζευγαρια απο τρια χρονια πριν. Ρούχο αν παρω θα χαθεί στην ντουλάπα στοιβαγμένο με ολα τα υπόλοιπα αφόρητα ρουχα που ειναι ολα μάρκες και το δικο μου δε θα κλασει μια διπλα στο boss και το D&G! Αντιλαμβανεσαι αγαπητή/έ μου οτι την γκαρνταρόμπα του τη ζηλεύει και ο Κλούνεϊ, αν και μεταξυ μας υπαρχουν κομμάτια που χρειάζονται αμεσα να δωρίστουν! Δεν ειμαι σιγουρη βέβαια ποσο θα εκτιμηθεί το φλοραλ υποκαμισο απο τον άπορο άνεργο νεο που ψάχνει να βρει δουλεια. Καποια κομμάτια καλυτερα να πεταχτούν! Θα μπορουσα να επαιρνα κατι σε ηλεκτρονικά αλλα και αυτη η επιλογη απορρίπτεται ασυζητητί. Τα εχει ολα και συμφέρει! Με αυτα και με αυτα αντιλαμβανεσαι οτι δεν μένουν επιλογες για την αγορά του δώρου παρα μονο δυο! Η μια αφορα την οργάνωση ενός ταξιδιού, αλλα καθότι θέλουμε να ειναι και εκπληξη δυσκολο να προγραμματιστεί. Πολυ φοβαμαι δε, οτι με το βαρυφορτωμένο προγραμμα που εχει θα καταλήξω να πηγαίνω μονη μου! Οχι οτι με χαλάει! Αρα βασικα αναγκαστικά μενει μονο μια επιλογη που εσυ ξερεις οτι θα πιεστώ πολυ να την πραγματοποιήσω. Θα πρεπει να βαλω μπρος για παιδι! Αντιλαμβανεσαι βεβαίως οτι δεν τρελαίνομαι με την ιδεα αλλα τι να κανω η γυναίκα! Αφου μονο αυτο λείπει απο την ζωη του, και οταν αγαπας γίνεσαι θυσία! Ετσι πρεπει να ειναι η αγαπη αγαπητέ μου! Ανιδιοτελής και άδολη! Μονο με την προοπτική ενός παιδιού ο αλλος βεβαια ειναι ικανός να τηρήσει αποχη (απο μενα, γιατι με αλλες δεν ξερουμε τι κανει καθότι και σχεση εξ' αποστάσεως!)! Τι να πεις! Να γίνεσαι εσυ θυσία και ο αλλος να αρνείται την θυσία σου! Αχαριστία παντου! Υ. Γ: εγω για δωρο εκτος απο το παιδι θα εκτιμούσα και ενα υπολογιστη να μην χρειαζεται να αναρτώ χωρις τόνους δημοσιεύσεις τις οποιες γράφω στο κινητο! Θα ημουν ευγνώμων! Εγω ομως σε αντίθεση με αλλους, αχάριστη δεν ειμαι!

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2016

Τα νεύρα τσατάλια


Ταξιδεύοντας από της κεντρικάς Ευρώπας με ενδιάμεσο σταθμό την Αθήνα, πίσω μου κάθεται ένα κοριτσάκι γύρω στα 8 που την καταβρίσκει να κλωτσάει το κάθισμα μου και να με ταρακουνάει ολόκληρη. Μπροστά μου κάθεται μία μάνα με δυο παιδάκια. Ένα βρέφος και ένα κοριτσάκι γυρω στα 5 που παίζει στο κινητό πολεμικά παιχνίδια με την μουσική στην διαπασών. Στο μεταξύ το οκτάχρονο κορίτσι στο πίσω κάθισμα ουρλιάζει κλαίγοντας και η μάνα της χάσκει βλέποντας την περιήγηση στα νησιά στις οθόνες του αεροπλάνου. Στην ιδια γραμμή με μενα κάθεται μια κυρία πρώτης τάξεως με το σκυλάκι της. Δεν εχει σταματήσει να γαβγίζει λεπτό! Στις μπροστινές διπλανές θέσεις το παιδί μια οικογένειας απο Ασία μεριά σπαράζει στο κλάμα. Θα αφήσω ασχολίαστη την παρέα νεανίδων και νεαρών που νομίζει πως βρίσκεται σε πενταήμερη εκδρομή με το σχολείο! Εγώ κυρία, με την μάσκαρα στο βλέφαρο και το μαλλι σινιαρισμένο προσπαθώ να διαβάσω το βιβλίο μου. Το κεφάλι μου έχει γινει καζάνι από το πρώτο κιόλας μισάωρο και διερωτούμαι αν είμαι υπερβολική, αν συμπεριφέρομαι σαν γεροντοκόρη ή αν όλα όσα βιώνω είναι της φαντασίας μου. Αν είχα αλεξίπτωτο θα άνοιγα την πόρτα και θα πηδούσα. Η νεαρά στο πίσω κάθισμα μόλις έφαγε την παρατήρηση της, δεν φάνηκε πάντως να πτοείται! Ένα ντεπόν και γρήγορα! Κινδυνεύει η σωματική μου ακεραιότητα και των γύρω μου! ΥΓ 1: Η κυρία έβγαλε το σκυλί από το κλουβί, αυτό έγλειψε τα πόδια του κυρίου και ούτε γάτα ούτε ζημιά! Τουλάχιστον για ένα δεκάλεπτο σταμάτησε να γαυγίζει σαν λυσσασμένο! Έμεινε να χαμηλωθεί ο ήχος του κινητού, να κοιμηθεί η πίσω μου, η μπροστά μου, η παρέα νεανίδων και όλο το αεροπλάνο μπας και καταφέρω και διαβάσω το βιβλίο μου. ΥΓ 2: Το σινιαρισμένο μου μαλλί εχει σηκωστεί ίσια πάνω που τα νεύρα μου!

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016

Επιστροφή!


Επέστρεψα! Δριμύτερη ή όχι θα δείξει! Μα πόσο μου έλειψε το γράψιμο! Όχι ότι σταμάτησα να γράφω. Απλά σταμάτησα να τα μοιράζομαι. Και όταν σταματήσεις να τα μοιράζεσαι τι νόημα έχει η ζωή; Ότι και να σου πω για τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής μου, από τότε δηλαδή που σταμάτησα να σου γράφω είναι λίγο! Πάντως για όσους ξεροστάλιαζαν πάνω από τον υπολογιστή για να μάθουν αν έγινα μάνα, να σου πω, ότι μάνα δεν έγινα. Όπως το κόβω μπορεί να μην γίνω και ποτέ εκτός και αν καταλήξω σε δότη σπέρματος. Όλως παραδόξως πάντως, έχω χαλαρώσει ανέλπιστα πολύ με το θέμα. Τη ζωή πρέπει να την απολαμβάνεις όπως έρχεται και να την ζεις. Με τα πάνω της, με τα κάτω της. Σε γενικές γραμμές να σου πω ότι χώρισα, δέχθηκα πρόταση γάμου με δακτυλίδι και άνθη (με αυτή την σειρά), την οποία απέρριψα, ερωτεύτηκα, ταλαιπωρήθηκα, ταξίδεψα, άλλαξα αφεντικό, έτρεξα σε ημιμαραθώνιο. Στον ημιμαραθώνιο να σε ενημερώσω ότι μάλλον τερμάτισα τελευταία. Πάντως όταν γύριζα το κεφάλι να δω αν με ακολουθούσε κανείς, δεν έβλεπα κανένα. Τερμάτισα όμως, με χειροκροτήματα γονέων, αδερφής, ανιψιών και λοιπών φίλων οι οποίοι με υποδέχθηκαν στον τερματισμό με δάκρυα στα μάτια. Ούτε ολυμπιονίκης δεν βίωσε τέτοιες συγκινήσεις! Πληροφοριακά να σου πω, ότι η απόρριψη της πρότασης ήταν ίσως μία εκ των χειρότερων ημερών της ζωής μου, γιατί ήρθε από ένα άτομο που εξακολουθώ να έχω βαθιά μέσα στην καρδιά μου. Έχασα έτσι ίσως την μοναδική ευκαιρία να ντυθώ νύφη με πέπλα, άμαξες και τα συναφή. Αλλά δεν βαριέσαι, ίσως να έρθει στα βαθιά γεράματα η πρόταση και να ντυθώ και εγώ νύφη, ας είναι και με το πι. Η Άρση Μπίλιου είχε πει ότι το 2016 είναι η χρονιά μου. Μέχρι στιγμής όμως δεν έχω δει κάτι τόσο ξεχωριστό που να την δικαιώνει. Είχε πει ότι ταλαιπωρηθήκαμε πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια, πράγμα αδιαμφισβήτητο, και φέτος όλα τα καλά του κόσμου θα έρθουν να μας βρουν. Δεν ξέρω ποιο αστρολογικό χάρτη έβλεπε όταν τα έλεγε αυτά, σίγουρα πάντως δεν ήταν τον δικό μου. Εις αναμονή λοιπόν των καλύτερων. Δεν μας μπήκε καλά το 2016, τουλάχιστον ας μας βγει στα καλύτερά μας. Καλό καλοκαίρι και πολλά γουρουνιάσματα!