Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

Κάτι ψήνεται


Κάλεσα φίλους για φαγητό πρόσφατα. Όταν μένεις μόνος σου, δεν είναι τόσο εύκολο να  ετοιμάζεις τραπέζι. Πόσο μάλλον για δέκα άτομα! Δεν έχεις ένα άνθρωπο βρε αδερφέ, να στείλεις στο σουπερμάρκετ. Δεν έχεις ένα άνθρωπο να σου ανεβάσει τα ψώνια από το αυτοκίνητο στο διαμέρισμα (και δεν μιλάμε φυσικά για τρεις τσάντες!), να σου κουβαλήσει το νερό, να σου αλλάξει την λάμπα του διαδρόμου που έχει καεί (πάνω από εξάμηνο). Όλα τα κάνεις μόνη. Και το καθάρισμα, και το μαγείρεμα, και το καθάρισμα πάλι, και το κουβάλημα. Όλα.

Το δύσκολο είναι όταν ξεκινούν να καταφτάνουν οι καλεσμένοι. Είσαι μόνη σαν το λεμόνι. Ως σωστή οικοδέσποινα τους ρωτάς τι θέλουν να πιούν, ενώ παράλληλα βγάζεις τα φαγητά από το φούρνο, τελιώνεις τον πουρέ, πλένεις τα ταψιά και τις κατσαρόλες, (γιατί είναι και open plan ο χώρος), βάζεις τα λάδια, ξύδια, βαλσάμικα στις σαλάτες και όλα αυτά προσπαθώντας να ισορροπήσεις στο δωδεκάποντο και να είσαι άνετη και όλο χάρη.

Και εκεί που νομίζεις πως το είχες, πως πήγαν όλα τέλεια και πήρες το απόλυτο δεκάρι, μετά από δυο βδομάδες σε ρωτάει ένας φίλος πως πήγε το δείπνο. Είχα λοιπόν την φαιενή ιδέα και ζήτησα από τους καλεσμένους, ετεροχρονισμένα, να με βαθμολογήσουν. Και άκουσα να μου δίνουν από 7 μέχρι 9 με το 7,5 να υπερισχύει. Νιώθω όπως τους εκάστοτε οικοδεσπότες στο "Κάτι ψήνεται" που όταν τους ρωτάνε πόσα βάζουν στον εαυτό τους βάζουν από 9 μέχρι 10 ενώ οι φιλοξενούμενοι, τους στολίζουν με πεντάρια αβέρτα. Έχω προοπτικές είπαν, για αυτό και έδωσαν χαμηλότερες βαθμολογίες είπαν, αλλά για την φιλοξενία και την ισορροπία στο δωδεκάποντο, παίρνω δέκα. Είπαν.

 Όπως και να έχει, αξίζει να μαγειρεύεις για φίλους.  Μπορεί να σου βγαίνει ο πισινός, μπορεί να καταλήγεις να πηγαίνεις στο σουπερμάρκετ με αλευρωμένη φόρμα και σοκολάτα στα μαλλιά γιατί σου τέλιωσε το αλεύρι, ή κάτι ξέχασες, ή γιατί δεν υπολόγισες σωστά τα υλικά σου, αλλά είναι μεγάλη χαρά να έχεις κόσμο στο σπίτι. Ομολογουμένως δεν το κάνω συχνά και θα έπρεπε. Κάπως νιώθω πως ανοίγω την καρδιά μου και δείχνω στους καλεσμένους μου ότι τους έχω μέσα μου.

Υ.Γ: Μα να βγάζω μέσο όρο 7,8; Θα σου πω το μενού και κρίνε και εσύ. Έκανα τρεις σαλάτες, κάρρυ κοτόπουλο, πικάντικο αρνί κότσι (συνταγή Άκη), πάπια με πορτοκάλι, κανελόνια, πουρέ και για γλυκά είχα πορτοκαλόπιττα, σοκολατίνα με μύρτιλα και φρουτοσαλάτα. Θα μου βάλω δέκα και άστους άλλους να λένε :)
Δήλωσε και εσύ συμμετοχή και έλα να σου μαγερέψω!

8 σχόλια:

  1. εκάμναν κάποτε κάτι μύστερι ντίνερς, εν ξέρω αν τα συνεχίζουν. εν η χαρά μου να μαγειρεύω για φίλους, και αγχώνομαι πολύ γιατί οι φίλοι καταλάβουν που φαΐ, γυρίζουν τον κόσμο και τρων στα καλύτερα ή η δουειές τους έχουν να κάμουν με φαΐ, πολύ άγχος για τούτους. οι υπόλοιποι οκ, είναι γούστα. Πράγματι όμως εν καλά να έχεις ένα πλάσμα εκείνη την ημέρα για τούτα τα τελευταίας στιγμής σούπερ, για να κόψει κάτι που δεν προλαβαίνεις, για να βάλει 2 ποτά, να πλύνει 2 πράματα, να ανακατέψει κάτι.. Δεν το αλλάζω όμως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ουάου που τα έκαμες όλα αυτά μόνη σου. Respect.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. και δεν εφέραν το κατιτις τους όλοι αυτοί?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μα εκαμες τούτα ούλλα τα γκουρμέ μόνη σου??? Υποκλίνομαι... Εγώ το πολύ πολύ καμιά πατάτα και κάνα μακαρόνι τζιαι σουβλάκια ο Mr Hyde!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χρυσοχέρα!!! Δέκα, δέκα, δέκα! Ιδέα: Κάλεσε για δείπνο 3-4 άγνωστους μπλόγγερς που συμπαθείς και μετά να σου γράψουν κριτική στο μπλογκ! :Ρ Εγώ θα πω για τα υπέροχα κεκάκια που μου έψησες το 2010 στο καρναβαλίστικο πάρτι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δηλώνω συμμετοχή για το gala dinner που θα διοργανώσεις. Μπορώ επίσης να βοηθήσω στην προετοιμασία. Ακόμα και στο ψώνισμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή