Θα γινω καλυτερη!

Ρίχνω απίστευτο βρισίδι στο δρομο. Γελω μονη μου με τις βρισιές που ρίχνω. Μετα νιωθω ασχημα. Γεροτσουρα, μουλε, στραομουτσουνε, ηλιθια, κατσέλα, γαρε ειναι μονο μερικα απο τα ευγενικά επίθετα που χρησιμοποιώ. Το παράδοξο ειναι, πως οτι μου κανουν στο δρομο, κανω τα ιδια, χειροτερα και πιθανον στο πολλαπλάσιο. Δεν ειμαι αυτο που λεμε ευγενική οδηγός. Δε θα σε αφησω να μου παρεις την σειρα, δε θα σε αφησω να στρίψεις, δε θα σταματησω για να σε διευκολύνω. Εκτος και αν βρω ενα γαρο μπροστα μου που δεν με άφησε να του παρω τη σειρα, δε με άφησε να στριψω και δεν σταμάτησε για να με διευκολύνει. Τοτε με πιάνουν οι καλοσύνες μου, στα πλαίσια του νιωθω άσχημα για το βρισίδι που του έριξα. Αντιλαμβάνομαι το προβλημα μου. Ειμαι η προσωποποίηση της νευρικής οδηγού, της σσιασσουρας, αυτής που παντα βιάζεται ακομη και οταν δεν βιάζεται. Μούντζες, βρισίδια και δέκατα ειναι μερος της καθημερινότητας μου στο δρομο. Πρεπει οπωσδήποτε να με διορθώσω. Σημερα έβγαλα δείκτη για να αλλαξω λωρίδα. Πισω μου, ενας με μπλε αυτοκινητο, πίστευα οτι μου ειχε αφησει χωρο. Και εκει που ξεκινησα την αλλαγη λωρίδας, ο ακατανόμαστος, κόλλησε την μουτσούνα του αυτοκινήτου του στο δεξί κωλομερι του αυτοκινήτου μου. "Αφήσμε γιε μου" φωναξα! Πολλα χωριάτικο, το ξερω. Γιε μου ημισς! Αλλη φορα θα λεω "αφησμε κύριος". Και τι μου απαντα ο χωρκατος. "Όι δε θα σε αφησω"! Όι η κεφαλή σου ανώι ηθελα να του φωνάξω! Ο χωρκατος. Μα νευρίασα πολλα. Και πληγώθηκα. Ξεκινησαν τα ματια μου να τρεχουν. Δεν ειμαι φυσιολογική το ξερω. Αποφασισα οτι θα αλλαξω την οδηγική μου συμπεριφορά σου δρομο. Θα σας αφηνω ολους να μπαίνετε μπροστα μου γιατι δε θελω να σας πληγώνω. Θα γινω η καλυτερη σωφεραντζα της υφηλίου. Αν καμια φορα ενα γκρι ford σε αφησει να μπεις μπροστα του, εγω θα ειμαι η οδηγός. Να με χαιρετισεις. Νιωθω καλη οταν αφησω τον αλλο να μπει μπροστα μου και μου δειξει την χεράκλα του. Θα μπορουσε να ειναι η μούντζα που ρίχνω εγω συνηθως, αλλα δεν ειναι. Ειναι ευχαριστήρια χαιρετουρα. Και με κανει να νιωθω πολυ καλη! Σχεδον νιωθω ευτυχισμενη! Ετσι τοσο απλα!

Όλα φόρα παρτίδα!

Το Παρασκευοσαββατοκυριακοδεύτερο το πέρασα με τον αμόρε μίο σε ενα θέρετρο με σπα και μα σε μια μικρη πόλη στας κεντρικάς Ευρώπας! Το θέρετρο βρισκόταν στις ακτές μιας λίμνης και είχε θερμαινόμενες πισίνες με θέα την λίμνη, σάουνες, πισίνες με τόσο θαλασσινό νερό που νόμιζες πως βρισκόσουν στη νεκρά θάλασσα, σολάριουμ και τα συναφη! Για να μπεις στους χώρους των σπα περνούσες απο το χώρο των αποδυτηρίων (ξεχωριστά αποδυτήρια για γυναίκες και άντρες)! Και επισημαίνω οτι τα αποδυτήρια ήταν ξεχωριστά γιατι βγαίνοντας απο τον χωρο των αποδυτηρίων έμπαινες στον χώρο όπου όλοι και όλες κυκλοφορούσαν γυμνοί και γυμνές σαν τον Αδάμ και την Εύα χωρίς το φύλλο συκής! Που με κάνει να διερωτουμαι γιατί τα αποδυτήρια επρεπε να ειναι ξεχωριστά! Αντρικά πουλιά αμολημενα να πηγαίνουν πέρα δώθε, ξυρισμένα και αξύριστα, μικρά και μεγάλα (κυρίως μικρά), βυζια κρεμασμένα και στητά , οπίσθια χαλαρά, με κυτταρίτιδα, γυμνασμένα (κυριως κρεμασμένα και ρυτιδωμενα). Ολα μαζι αμολημενα στον ιδιο χωρο. Στην πισίνα με το θαλασσινό νερο μπορουσες να μπεις μονο γυμνός. Μην με ρωτήσεις γιατι, δεν το αντιλαμβάνομαι. Μην με ρωτήσεις επισης γιατι ηταν ολοι τοσο άνετοι να σκύβουν μπροστα σου, να τεντώνονται, να κάθονται και να ξαπλώνουν με ανοικτά τα ποδια. Στην σάουνα, στις πισίνας, στους διαδρόμους εβλεπες πουλιά να ανεμίζουν και δεν ήξερες που να κοιτάξεις! Αν κοιτούσες κατω κινδυνευες να κουτουλήσεις στην κολώνα, αν κοιτούσες λιγο πιο πανω κοιτούσες το πουλί του αλλουνου, αν κοίταζες λιγο πιο πανω επεφτες στα βυζιά! Και καλά πας για να χαλαρώσεις, αλλα πως να χαλαρώσεις οταν η έγνοια σου ειναι να κρατας την πετσέτα σου σφικτά μην πεσει κατω και δουν και οι αλλοι το δικο σου πουλί και σοκαριστούν! Μα δηλαδή η καταστασης είχε ξεφύγει! Η αλλη εντελως τσιτσίδι στέκονταν μπροστα στον ντυμένο υπάλληλο του ξενοδοχείου και τον ειχε πιάσει στην κουβεντα! Μα ειναι αυτα φυσιολογικά πραματα; Στη σάουνα δε, με τις πετσετουλες μας εμεις βεβαια σφικτοτυλιγμένοι, η αλλη ακριβως απο πανω μου γυμνή με τα ποδια ανοικτά, γύρισα και εγω πισω και τα μουτρα μου έπεσαν ακριβως μεσα στο πραμα της! Ντροπής πραματα! Σοκαριστικό ή μηπως εγώ ειμαι η πουριτανη; Κατα τα αλλα το βραδυ τους εβλεπες ντυμένους και τρομαζες να τους αναγνωρίσεις! Παλι καλα που δεν έπεσε και αλλη πρόταση γαμου γιατι δεν θα το άντεχα! Είχαμε βεβαια κατι φοράδες στο διπλανό τραπεζι που ειχαν χενς πάρτυ αλλα αυτο αντέχεται!